افچنگ دیار اهل دل ... دیار دلداران

کسی که می‌تواند برای روزگارش معنایی بیابد و هدف تعیین کند، هوش معنوی مناسبی دارد. میل به تعالی و اتصال با بیکرانگی و توان پاسخ دادن به سوال‌های اساسی زندگی از مولفه‌های هوش معنوی است. این هوش خاص انسان است که دو روانشناس به نام های زوهار و مارشال آن را کشف کردند و روی آن اسم هوش نهایی را گذاشتند. هوشی که برای حل مسائل مفهومی و ارزشی استفاده می شود. هوش معنوی زمینه تمام آن چیزهایی است که ما به آنها اعتقاد و باور داریم. سوال های جدی در مورد اینکه از کجا آمده ایم، به کجا می رویم و هدف اصلی زندگی چیست، از نمودهای هوش معنوی است.

مثلا پرستاری که در برابر بیماری که به بیمارستان و حتی او بد و بیراه می‌گوید، عصبانی نمی‌شود و صبوری می‌کند، از هوش هیجانی بالا برخوردار است اما پرستاری که بیماری که به روزگار بد و بیراه می‌گوید آرام می‌کند، از هوش معنوی بالا بهره‌مند است. کسی که از نظر معنوی هوشمند است، کل‌نگر است و می‌تواند در عین حال که لحظات را پاس می‌دارد، جایگاه خودش را در بیکرانگی جهان پیدا کند. هوش منطقی بسیار را در رایانه‌ها هم می‌توان سراغ گرفت. برخی حیوانات، درجاتی از هوش عاطفی دارند. هوش معنوی اما، انگار به طرزی یکه و ممتاز مخصوص آدمی است.

هوش معنوی به چه درد می خورد؟

این هوش برای کارکرد اثربخش هوش عقلانی و هوش عاطفی ضرورت دارد. در واقع هوش عقلانی دروازه ورود فرد برای کسب موفقیت در رشته تحصیلی مورد علاقه اش است، اما آنچه او را در زمره بهترین ها در شغل و حرفه او قرار می دهد، هوش عاطفی است.بهره مندی از حداقل هوش عاطفی آغاز راه سفر به سوی معنویت، خودآگاهی و هوش معنوی است که خود موجب تقویت هوش عاطفی می شود. از طرف دیگر هوش عاطفی نیز می تواند در رشد و ارتقای هوش معنوی موثر باشد. دو هوش عاطفی و هوش معنوی تاثیری مستقیم و مثبت بر یکدیگر دارند. رشد و توسعه هر یک باعث پرورش و توسعه دیگری می شود.

هوش معنوی جنبه های مختلفی از آگاهی و زندگی ذهنی و روحی درونی فرد را با زندگی و کار بیرونی متصل و یکپارچه می کند و نوعی آگاهی درباره تمامیت جهان به شکلی کلی به فرد می دهد. هوش معنوی توانایی رفتار کردن با دلسوزی و دانایی در حین آرامش درونی و بیرونی، صرفنظر از پیشامدها و رویدادهاست. افراد با هوش معنوی بالا در حین قضاوت، توانایی منصفانه و دلسوزانه رفتار کردن را دارند.

هوش معنوی و ازدواج

در یک زندگی مشترک، هوش معنوی ما را قادر می سازد همه چیز را آنطور که هستند ببینیم و بزرگترین فشارها را تحمل کنیم. افراد با هوش معنوی، ظرفیت تعالی داشته و تمایل بالایی نسبت به هشیاری دارند. از یک حقیقت غایی که ایجاد احساس یگانگی و وحدت می کند، آگاهی دارند و حضور الهی را در فعالیت های عادی تشخیص می دهند. در واقع چنین فردی، تک تک رفتارهای خود را در زندگی مشترک بر اساس الهیات بنا می کند. او صرفا فردی مذهبی نیست. بلکه فردی است که فلسفه دین و زندگی را می فهمد و در زندگی اش رعایت می کند. چه در رفتار با همسر، چه در مواجهه با مشکلات زندگی مشترک و چه در حل و فصل اختلافات زناشویی.افرادی که ذاتا مذهبی هستند راحت تر می توانند با استرس ها برخورد کنند و بیش از سایرین بر بحران های روحی و مشکلات غلبه کنند. افراد دارای هوش معنوی، در واقع تسلط بیشتری بر اوضاع دارند و کمتر خود را در مقابل دشواری های زندگی می بازند.

خیرخواهی عملی و معنوی؛ خردمندی؛ فضیلت و انسانیت؛ دلسوزی و بخشش؛ وقار و تعهد؛ زندگی با شوق؛ عشق، فداکاری و شفقت؛ ایمان و ایثار؛ و راحت بودن در تنهایی بدون احساس تنهایی و... هم از دیگر خصوصیات افراد دارای هوش معنوی بالا هستند. آنها انعطاف پذیرند، کمتر شکایت می کنند، شناخت بهتری نسبت به خود دارند بنابراین انتخاب های ازدواجشان صحیح تر است. توانایی بیشتری در کنترل خود دارند و این به خودی خود جلوی بسیاری از آسیب های رابطه را می گیرد. روانشناسان می گویند بروز کامل عشق در شخصیت و توانایی برای شاد زیستن در افرادی که هوش معنوی بالاتری دارند بیشتر دیده می شوند.

تکلیف شان مشخص است

افراد با هوش معنوی کسانی هستند که می دانند «چرا» انجام می دهند و «چه چیزی» را انجام می دهند. آنها دیگران را به خاطر چیزی سرزنش نمی کنند و همواره مسئولیت بخشش خود و عملکردهایشان را می پذیرند.آنها اهل کار هستند چون کار را مکانی برای خلاقیت، اعتماد به نفس و یادگیری، جایی که پول و پاداش، ثانویه است، می دانند. آنها همسر و اقوام را انسان هایی با قوت، ضعف، نگرانی، نیازها و خواسته های خودشان در نظر می گیرند و برایشان بخشندگی و درک متقابل در اولویت قرار دارد.آنها از زندگی مادی دست نمی کشند بلکه خواهان ایجاد تعادلی در زندگی مادی همسو با اهداف متعالی و معنوی خود هستند.

یک همسر دارای هوش معنوی بالا، به جای کنترل، اعتماد می کند و به جای مطرح کردن خود، فروتنی نشان می دهد. او در انتخاب همسر بر ارزش های اخلاقی مثل صداقت، درستی، آزادی و عدالت تاکید دارد و تعهدی که به همسرش احساس می کند، به دلیل درستکاری او است نه از ترس خیانت دیدن از همسرش.

فراوری: فاطمه ایمانی

بخش کلوب ازدواج تبیان

برگرفته از: سلامت، موفقیت